Anadolu’ya yerleşen Beydili Aşireti ve ona tabi
oymaklar, Osmanlı Devleti’nde zorunlu iskâna tabi
tutuldu. Bu iskânlardan biri 1691 yılında yapılan Rakka
iskânıydı. Bu zorunlu iskâna uymak istemeyen bazı
Beydili oymakları yerleştirildikleri bölgelerden kaçarak
farklı yerlere dağıldı.
Osmanlı Devleti, kaçan bu aşiret mensuplarını
tekrar iskân bölgesine yerleştirmek için çeşitli tedbirler
aldı. Alınan bu tedbirlere rağmen Beydili Aşireti’ne
mensup bazı oymak ve aileler iskân bölgelerinden
kaçmaya devam etti. İskan bölgelerinden kaçan
Beydililer, gittikleri yerlerdeki yaşam tarzlarına ve
kültürel yapıya uyum sağladı. Bundan dolayı o
bölgelerde varlıklarını XXI. yüzyıla kadar sürdürdü.
XXI. yüzyılda Beydili Aşireti’ne mensup aileler
Ankara, Ağrı, Adıyaman, Çorum, Denizli, Erzurum,
Erzincan, Gaziantep, Gümüşhane, Iğdır, Isparta, Kars,
Karaman, Karabük, Mardin, Mersin, Samsun, Sivas,
Şanlıurfa ve Yozgat gibi illerde varlıklarını devam
ettirmektedir.